De Ontdekking

Het luikje van binnen naar buiten schoot open, het was weer een nieuwe dag voor de Rode Vossen van Dierenrijk JaJo. Zoals gebruikelijk kwam Zuko meteen naar buiten toe rennen en keek rond. Het verblijf was anders...Hij keek nog is beter en zag het meteen. In het midden stond een enorm klimtoestel gemaakt van boomstammen en stenen. Hij ging er langzaam op af en rook er even aan. Met een voorpoot stapte hij voorzichtig op de stenen. Hij rook eraan. Hij sprong in één keer op het toestel en ging staan. Vanaf hier kon hij alles goed zien, terwijl de bezoekers staarden naar een dier die zo trots als een pauw rondkeek. Zuko grauwde even en ging daarna liggen op het plateau en staarde alle mensen aan. Hij vond het wel leuk om ze zo allemaal te zien. Vele flitsen volgden nadat hij weer even opstond. Zuko sprong van het toestel af en dronk wat uit het riviertje dichtbij het kijkraam van de mensen. De andere vossen waren blijkbaar nog niet naarbuiten gekomen, nou ja...andere vossen? Tot zijn weten waren er geen andere vossen.

Een tweede vos liet zich zien, het was een moervos: Een vrouwtjesvos. Ze kwam tussen de bomen vandaan en liep naar het water. Ze dronk wat, haar blik kruisde die van een rekel: Een mannetjesvos. Muray was geen gewone vos: Ze had zwarte poten, staart en snuit. In plaats van wit, haar vacht was iets donkerder oranje. Muray keek de rekel aan, ze glimlachte en draaide zich weer om. Ze verdween weer tussen de bomen maar kon niet ver weg zijn. Ze zat nu uit het zicht van de mensen, de meeste wisten niet eens dat ze ook in het verblijf zat omdat ze zich vaak goed verborgen hield. Muray hield niet van veel aandacht, zeker niet de aandacht van mensen! Er waren er weinig die haar vaak zagen...